Zo als beloofd zou ik een blog schrijven over het leven onder een communisme regime. Ik heb in Venezuela gewoond. Waar Chavez en daarna Maduro aan de macht zijn gekomen. Beide van een socialistische partij en al snel draaiden ze het om naar communisme. In mijn ogen is socialisme synoniem aan communisme, maar goed dat is enkel mijn mening.
Geschiedenis
In 1998 heerste er een grote onvrede in Venezuela. Er waren veel armen en er waren geen gelijke kansen. Het geld werd ook minder waard. Chavez was heel erg charismatisch en beloofde iedereen een eerlijke socialistische regering die speciaal aandacht zou besteden aan de mensen die minder bedeeld waren. Hij won hiermee de verkiezingen. En in 1999 werd hij beëdigd als president van Venezuela.
Wat heeft chavez voor Venezuela gedaan?
Gratis onderwijs. In venezuela heb je publiek onderwijs en privaat onderwijs. Hij maakte het publieke onderwijs gratis. Echter op de publieke scholen kregen ze geen regulier onderwijs. Ze kregen communistisch onderwijs. Er werd in de boeken gesproken hoe het westen verkeerd was en dat Israel fascisten waren. Verder heeft hij flats gebouwd voor de armen waar ze in konden wonen. Geen huur, helemaal niks. Sommige venezolanen zagen chavez hierdoor als een God die alle problemen oploste. Vaak ging armoede en criminaliteit samen in Venezuela. De armen hadden dan wel een mooier huis. Maar gingen hierdoor niet studeren of een baan zoeken. Eigenlijk loste het niks op. Combineer dit met het gratis onderwijs dat ze kregen. Het werden gewoon kleine soldaten. UIteindelijk heeft Chavez ook heeft wapens uitgedeeld in de sloppenwijken. Ook heeft hij bezoek naar een arts gratis gemaakt. de publieke klinieken en ziekenhuizen. De private ziekenhuizen betaalde je gewoon voor. In de publieke klinieken werkten eigenlijk alleen maar cubanen geen venezolanen. Chavez onderhield een hechte vriendschap met Fidel Castro. En er kwamen opeens veel Cubanen Venezuela binnen. Chavez was ook bevriend met de president van Iran en hebben veel zaken samen gedaan. Venezuela werd de play ground in zuid amerika voor isis/hezbollah.
Typische uitspraken van Chavez
- Patria, socialismo o muerte. ( vaderland, socialisme of de dood )
- Israel is fascistisch
- de arabieren worden gebombardeerd door Amerika en Europa
- de kinderen in arabische landen worden vermoord
- Amerika is slecht
- de westerse wereld is slecht
- we moeten de arabieren helpen
Maduro
maduro kwam in 2013 aan de macht. Hij was de 2e hand van Chavez die inmiddels overleden was. Na meer dan 15 jaar Chavez waar de criminaliteit omhoog was gegaan en het land bijna onleefbaar is geworden. Ze waren zat van CHavez en niemand Begreep hoe Maduro aan de macht was gekomen. Een kleine enkeling wilde hem als president. Er was zelfs sprake van dat mensen gedwongen werden om op hem te stemmen en naar zijn rallys moesten. Het was een grote show. Militairen ( cubanen, niet eens venezolanen ) stonden klaar om je neer te schieten.
Hoe leefde de gewone burger in Venezuela
Ik was getrouwd. Woonde samen met mijn man in Los teques een voorstadje van Caracas. Ik was gelukkig. Ondanks dat ik niet echt rijk was, ik ben echt heel erg gelukkig geweest in Venezuela. Ik voelde mij er thuis. De criminaliteit was verschrikkelijk. Mensen werden dagelijks vermoord voor hun telefoon, schoenen, goud en ga maar door. De daders waren chavistas die chavez een wapen had gegeven. Mensen uit de sloppenwijken. Ik woonde in een zona roja. Wat betekende extreem gevaarlijk. In het begin toen ik er woonde was het overdag nog redelijk veilig zolang je niet openlijk met je telefoon ging telefoneren of hem uit je tas haalde, geen goud en niks van waarde. In de avond, was het onveilig en waren de straten ook al vaak leeg. Er was bijna niemand meer op straat door angst om vermoord te worden. In 2014 was Venezuela het gevaarlijkste land van de wereld. In Venezuela werden er meer mensen vermoord dan de oorlog in het midden oosten.
Februarie 2014 begonnen de protesten tegen Maduro in chacao caracas. Ik was daar ook aanwezig. De militairen ( weer cubanen ) schoten vrijwillig mensen neer tijdens het protesteren. Elke dag gingen er mensen dood in de protesten. Op den duur was ik het zat. Niet eens dat we dood werden geschoten. Maar dat we gewoon gebruikt werden. Wij gaan dood en voor wie? Om even zielig te doen op internet? Mijn vrienden stierven en hun foto werd op internet gepost en gebruikt als een soort pion om te bewijzen hoe slecht deze overheid was. En daarna was iedereen het weer vergeten. Nobody cares. Op den duur begon ik ook de oppositie te haten. Want zij stuurden ons in de leeuwenbek. Ik en vele anderen vonden het niet meer waard. Protesteren heeft ook nooit geholpen. Er veranderde niks. We gingen alleen maar dood.
Op den duur kwam militairen mijn wijk binnen en haalden als een razzia mensen uit hun huis. Deze mensen zijn nooit meer teruggekeerd. Kort daarna zijn er massagraven gevonden. Dit gebeurt de dag van vandaag nog steeds. Ik heb het wel over 2013 2014 toen het echt heel erg werd en van erger naar nog erger. Maar nu 11 jaar later is er NIKS veranderd.
De winkels werden steeds leger. Tot het punt dat er geen eten meer was. Er kwam geen eten meer binnen en de fabrieken waren gesloten. En je zou denken waarom waren er geen boeren? Chavez heeft alle boeren uit hun huis en land gejaagd. Hij heeft toen fabrieken gebouwd en alleen daar mocht voedsel gemaakt worden. Dus er was niks meer.
UIteindelijk heeft Maduro al zijn geld aan Iran en cuba gegeven. Al het geld is naar jihadisten gegaan. Jihadisten kwamen Venezuela binnen. Een ding moet ik Venezuela wel nageven. Arabieren hebben het hier in Europa makkelijk. Alles wordt ze aangereikt en ze hoeven in principe de taal niet te spreken en iedereen accepteert het. Dat is in Venezuela niet zo. Daar gaan ze heel anders met arabieren om. Dat gedrag wat ze hier vertonen een grote bek en manipulatief, slachtofferrol aannemen werkt niet in Venezuela. Dat interesseert niemand. Venezuela is een land waar je je aanpast of je overleefd het niet. Nogmaals er vielen meer doden in Venezuela dan de oorlogen in het midden oosten.
Ik had het net over dat er geen eten meer was. Dat begon in 2013 en in 2016 stierven veel mensen aan de hongerdood. in 2016 hebben bijna 12.000 nieuwgeboren baby's hun eerste jaar niet gehaald vanwege voedselgebrek. Ik was inmiddels 12 kilo afgevallen. Ik heb vrouwen op straat gezien in paniek en smekend voor voeding met een ondervoed kind of baby in hun armen. Ik heb mensen tussen afval zien zoeken. Rijen kilometers lang bij een supermarkt. Dan begon de rij binnen, en dan ging het buiten nog kilometers verder. Mensen opzoek naar eten...je kan het je bijna niet voorstellen he? Mijn katten zijn vermoord en opgegeten. Nee, niet door mij. Waarschijnlijk door 1 van mijn buren. Over buren gesproken. voor 2013 zaten we soms met z'n allen buiten koffie te drinken en aan het kletsen. Toen waren we nog niet zo radicaal. Er waren socialisten en ik van de oppositie die gewoon samen konden leven. dat veranderde in 2013. Toen werden we bang om verraden te worden. Dus opeens begonnen we elkaar te negeren. Ook wilde mensen niet met een ander geassocieerd worden. Bang om opgepakt te worden. Toen er zoveel protesten waren kregen we een avondklok. Iedereen moest om 7 uur 's avonds binnen zijn en iedereen die dan nog buiten is, zou door de soldaten dood worden geschoten. Wat voor mij een groot probleem was. Ik werkte tot half 7. Een dag had ik geen vervoer naar huis en moest ik lopend terug naar huis. Naast het feit dat het sowieso al levensgevaarlijk is rond die tijd op straat, had ik nu ook nog de zorg dat ik dood geschoten kon worden door een soldaat als ik niet snel genoeg thuis was. En dat was ik bijna niet. Een paar minuten voor 7 zou ik net mijn straat inlopen toen 2 soldaten op een motor ook net van de andere kant in de straat kwam rijden. Ze draaiden zich om keken op hun horloge en hielden hun geweer gericht op mijn hoofd. Ik bleef doorlopen. Hun bleven naast mij rijden, het geweer gericht op mijn hoofd. Ik denk dat ik net voor 7 de poort van mijn huis op deed en naar binnen liep. Vaak bleef ik ook bij vrienden slapen omdat we de tijd vergeten waren om niet over straat te hoeven.
Conclusie
Vind het niet echt nodig om nog meer van mijn leven te vertellen. Natuurlijk heb ik veel meer meegemaakt en ben ik uiteindelijk weer in Assen beland..maar het heeft geen meerwaarde Ik denk dat ik mijn punt wel heb gemaakt. Bijna 8 miljoen venezolanen zijn hun land uit gevlucht sinds 2014. Voor hongersnood, vervolging en veiligheid.
Het begon allemaal met een man die zei dat hij klaar zou staan voor de armen. Gelijke kansen. En uiteindelijk zijn we midden in een burgeroorlog terecht gekomen. Waarin onze president meer aandacht had voor het midden oosten en wat zich daar afspeelde. Olie weg gaf. Terroristen binnen liet in Venezuela. En opeens was er een campagne tegen Israel. En wij burgers, tja.
Ik weet dat je nu denkt: Dat gaat hier nooit gebeuren. Dat dachten wij destijds ook. Venezuela was ooit het rijkste land van de wereld. In de jaren 50,60,70,80 vluchtte europeanen juist naar Venezuela vanwege de armoede in Europa. Venezuela was een paradijs op aarde.
.
Doe er mee wat je wil. Maar ik stem NOOIT VAN MIJN LEVEN OP EEN SOCIALISTISCHE PARTIJ. NEVER. JE BELAND IN COMMUNISME EN JE WORDT OPEENS BETROKKEN IN PROBLEMEN VAN HET MIDDEN OOSTEN.
Reactie plaatsen
Reacties