De afgelopen dagen ben ik weer druk geweest met het boek dat ik wil schrijven. Het begon als een zelfhulpboek. Maar toen ik erachter kwam dat één onderwerp niet afdoende was voor het concept dat ik gebruikte, besloot ik alles overnieuw te doen. Je kunt dit namelijk overal op toepassen. De bedoeling was om te schrijven over je authentieke zelf. Wie zijn wij zonder de invloeden van buitenaf? Wat blijft er dan over? Hoe sterk laten we ons beïnvloeden door die invloeden, en hebben we daar eigenlijk controle over? Waar hebben we géén controle over? Zoals onze genetica.
Het begon zo leuk en interessant. Totdat ik, naast de wetenschappelijke feiten en onderzoeken, opeens met mijn eigen verhaal en geschiedenis begon (als het boek klaar is, dan begrijp je waar ik het over heb).
Ik wil helemaal geen boek schrijven waarin ik alleen maar over mijzelf vertel, en over wat voor verschrikkelijke dingen ik heb meegemaakt. De behoefte ontbreekt bij mij om mijn verhaal te delen. Ik wil niet dat mensen mij als slachtoffer zien.
Ik ben NIET wat mij is overkomen.
Ik ben wat ik ermee gedaan heb.
Maar wat heb ik het moeilijk om dit boek te schrijven.
Ik heb het nog nooit zo vaak over mijn vader gehad.
Het begon al met deze website.
Wat als mijn vader dit leest?
Angsten heb ik gevoeld.
Ik kwam erachter dat ik al jaren mijn mond houd uit angst voor mijn vader.
Dat vond ik al behoorlijk confronterend.
Mijn verwachting was dat ik zou uitleggen hoe je met je emoties om kunt gaan. Dat je emoties en gevoelens je alles vertellen over wie je bent. En dat zij de enigen zijn die jou vertellen wie je écht bent.
Emoties...
Ik schreef over emoties
Zonder er rekening mee te houden dat ik ze ook heb
Ik schreef over invloeden van buitenaf
Zonder te weten dat ik ook nog beïnvloed word
Ik schreef dit boek
Hoe je tot jezelf kunt komen
Zonder je omgeving
Zonder ( geloofs) overtuigingen
Zonder je achtergrond
Helemaal leeg gestript van alles wat je dacht dat van jou was
Alleen jij blijft nog over, helemaal naakt
Het enige wat je hebt, ben jezelf
Je emoties
Je gevoelens
Wie ben ik echt?
Wat wil ik?
Ik schrijf een boek
Over je authentieke zelf
Geen invloeden meer
Ik schrijf een boek
Om erachter te komen
Dat ik zelf ook nog beïnvloed word
Ik slaap slecht. Heb vanochtend een uur lang gehuild. Sinds het stuk dat ik over mijn eigen leven heb geschreven, de invloeden van mijn vader waar ik nog geen volledig besef van had. Ik ben van slag. Het schrijven is niet zwaar. Dat doe ik met liefde.
De emotionele slagveld en confrontatie waar ik mee te maken krijg, dát vind ik moeilijk.
Dit had ik niet verwacht.
Ik wilde gewoon een boek schrijven...
Reactie plaatsen
Reacties